De ene week is de andere niet

5 augustus 2013 - Granada, Nicaragua

Vorige week kon niet beter beginnen! Op maandag had ik zowel in de voor- als in de namiddag echt enkele ontzettend gemotiveerde kinderen om mee te werken. Ze waren niet de sterksten van de klas, maar je merkte duidelijk dat ze vooruitgang wilden boeken. Vooral in de namiddag was ik erg trots op Jose Luiz die er op enkele uurtjes zomaar even alle klinkers doorjaagde en ze 's anderendaags ook nog herinnerde.

Ik was dus volledig in mijn nopjes toen ik naar huis wandelde en had allerlei ideeën in mijn hoofd om er de volgende dagen volledig in te vliegen. Maar niets was minder waar, want op dinsdag kwam onze 'ayudante' niet opdagen. Helaas is zij net de persoon die de sleutel van de materiaalkast heeft. Improvisatietheater dus, maar gelukkig heeft mijn KSJ-achtergrond me daar goed bij geholpen. Aangepaste vlaggenroof met hoofdletters, ballonnenjacht met rekensommen in de ballonnen, we hebben er in ieder geval het beste van gemaakt.

De dag ging al niet helemaal zoals verhoopt, en dan krijgen we onderweg naar huis nog te horen dat de school zowel op woensdag als op vrijdag gesloten zal zijn. Blijkbaar maken leerkrachten na de schooluren geen tijd vrij om te vergaderen, maar doen ze dat gewoon tijdens de lesuren. De kinderen zijn daar helaas het slachtoffer van, want zo gingen er wederom twee dagen verloren om met hen te werken.

'But every cloud has its silver lining', dus na een ontspannend weekend in 'Laguna de Apoyo', hebben we deze week eindelijk eens een volledig week les gehad. Van maandag t.e.m. vrijdag verliep alles voor één keer nagenoeg vlekkeloos. Met een drietal leerlingen (Jose Luiz, Aviana en Victor) heb ik opmerkelijke vooruitgang kunnen boeken.

Voor mijn laatste twee weken heb ik nu nog één hoofddoel: ervoor zorgen dat de vier kinderen waar ik onder normale omstandigheden (als ze naar school komen en als hun leraar niet 'afwezig' is) mee samenwerk, stilletjes aan zinnen kunnen lezen en vooral ook begrijpen wat ze lezen. Meestal kunnen ze wel lettergrepen onderscheiden, maar een woord herkennen blijft een hele opgave.

Dit weekend heeft me alleszins een enorme energieboost gegeven, want zaterdag hebben we 'El Cañon de Somoto' verkend inclusief enkele spectaculaire 'cliff dives' van 12-15 meter en zondag hebben we afkoeling gezocht bij de waterval van Estanzuela. De batterijen zijn dus weer opgeladen om er nog anderhalve week volop in te vliegen. Daarna gaan ik nog vier dagen even uitwaaien op de Corn Islands, vooraleer ik stilaan aan het thuisfront kan gaan denken!

1 Reactie

  1. Sijmons corine:
    7 augustus 2013
    ja jongen aan alle mooie liedjes(en het was zeer zeker ééntje)komt spijtig genoeg een einde.En vooral het afscheid nemen van die kindjes zal hard zijn,je hebt er tenslotte toch een fijne tijd mee beleeft.Maar weet je op het thuisfront zijn er toch enkele die blij zijn om je weer te zien.Geniet nog maar van die 2weken met volle teugen hé